Η πράσινη οικονομία
υποστηρίζεται σήμερα από ποικίλες δυνάμεις του πολιτικού φάσματος ως η
μόνη, ρεαλιστική απάντηση στην υπάρχουσα κατάσταση. Σε έναν κόσμο που ο T.Friedman (2008) χαρακτηρίζει ως
καυτό, επίπεδο και πολυπληθή (hot, flat and crowded), η κλιματική αλλαγή, η
εξάντληση των φυσικών πόρων που αδυνατούν να καλύψουν την αυξανόμενη ενεργειακή
ζήτηση, ο υπερμεγέθης πληθυσμός της γης, η ρύπανση του περιβάλλοντος που
υποβαθμίζει αισθητά την ποιότητα ζωής καθιστούν αναγκαία μια πράσινη
επανάσταση που θα ανοίγει νέα πεδία κερδοφορίας, ικανά για να υπερβεί το
σύστημα την σημερινή κρίση του. Όχι τυχαία λοιπόν ο Οργανισμός Ηνωμένων
Εθνών χαρακτηρίζει την πράσινη οικονομία σαν μία αναγκαία «μεταμόρφωση» για να
αντιμετωπιστούν οι πολλαπλές κρίσεις της σύγχρονης εποχής.
Ως εκ τούτου, η πράσινη
οικονομία διακηρύττει τη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, τη μείωση των ρύπων που
ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την καλύτερη διαχείριση της
ενέργειας καθώς και την χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Οι
ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι είναι μη ποσοτικά περιορισμένοι πόροι που σε
αντίθεση με τους μη ανανεώσιμους (τα ορυκτά καύσιμα, τους τόπους αλιείας, τα
δάση, την γεωργική γη και το έδαφος) δύναται να χρησιμοποιηθούν και στο
μέλλον, να έχουν δηλαδή αειφορική χρήση.Στο πλαίσιο της ανωτέρω θεώρησης «Αειφόρο Σχολείο» ή «Σχολείο για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη» θεωρείται εκείνο το σχολείο που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες προώθησης της αειφορίας που εμπλέκουν το σύνολο της σχολικής μονάδας (Whole School initiatives / approach). Όλη η σχολική μονάδα σε σύνδεση με την κοινότητα, συμμετέχει στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση ποικίλων δράσεων ενταγμένων στο πλαίσιο της εκπαίδευσης για την αειφορία. Στην περίπτωση αυτή δηλαδή, όλο το σχολείο επιδιώκει να λειτουργήσει μέσα σε ένα ριζικά αναμορφωμένο σχολικό πρόγραμμα (ωρολόγιο και αναλυτικό) και αλληλεπιδρώντας με την τοπική κοινωνία, αναλαμβάνει και πραγματοποιεί έρευνες, δράσεις και προγράμματα διεπιστημονικού χαρακτήρα και έρευνες δράσης.
Όσα σχολεία (ESD-Schools) επιθυμούν να έρθουν αντιμέτωπα με την πρόκληση της πολυπλοκότητας του εγχειρήματος προώθησης της Εκπαίδευσης για την Αειφορία, προτείνεται να πληρούν ορισμένα κριτήρια ποιότητας όπως αυτά που αναφέρονται αμέσως παρακάτω περιληπτικά.
-
Να εμπλέκουν την κοινότητα ως πηγή μάθησης και χώρο δράσης
-
Να αφιερώνουν τον πρώτο μήνα κάθε νέας
σχολικής χρονιάς στον προγραμματισμό των projects και την οικοδόμηση σχέσεων της σχολικής
κοινότητας. - Να εξασφαλίζουν και να παραχωρούν κατάλληλο σχολικό χρόνο για την ανάπτυξη προβληματισμού και διεξαγωγής έρευνας των εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση για τη βιώσιμη ανάπτυξη, να αναπτύσσουν κριτήρια ποιότητας και να τα χρησιμοποιούν για εσωτερική αξιολόγηση
- Οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σχολείο και την τοπική κοινωνία να εκλαμβάνονται ως ευκαιρίες για διδασκαλία και μάθηση καθώς και ως αφορμή για τη συμμετοχή και τη λήψη απόφασης.
- Να προβαίνουν σε τακτικό περιβαλλοντικό έλεγχο της σχολικής μονάδας και να επιδιώκουν να αποτελέσουν παράδειγμα προσεκτικής διαχείρισης των πόρων. Επίσης θα πρέπει να διαχέουν τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους στην κοινότητα.
- Η σχολική ατμόσφαιρα θα πρέπει να διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ευνοεί την ελεύθερη έκφραση ιδεών και προτάσεων και την ανάληψη πρωτοβουλιών.
( Δείτε το βίντεο με τίτλο: Τζων Χάρντυ : Το όνειρό μου για ένα πράσινο σχολείο)
Ο Τζων Χάρντυ μας ξεναγεί στο πράσινο σχολείο του, στο Μπαλί, όπου τα παιδιά μαθαίνουν κηπουρική, να χτίζουν, να δημιουργούν (αλλά και το να μπουν σε πανεπιστήμια). Η κεντρική κατασκευή της σχολικής μονάδας με σχήμα σπιράλ είναι κατασκευασμένη από μπαμπού και ίσως είναι και η μεγαλύτερη κατασκευή μπαμπού στον κόσμο.